Η γλυκιά και “βρώμικη” αλήθεια: Στέβια vs Ασπαρτάμη

Τα τελευταία 13 χρόνια, ο αριθμός των Αμερικάνων που καταναλώνουν προϊόντα με γλυκαντικές ουσίες αντί ζάχαρης αυξήθηκε από τα 70 εκατομμύρια στον απίστευτο αριθμό των 160 εκατομμυρίων. Και αυτός ο αριθμός συνεχίζει να μεγαλώνει. Η Στέβια και η Ασπαρτάμη είναι δυο από τις πιο πολυσυζητημένες γλυκαντικές ουσίες, αλλά για διαφορετικό λόγο η κάθε μια…

Στέβια	Ασπαρτάμη
Η ουσία που γεννιέται στο χωράφι	Η ουσία που γεννιέται στο εργαστήριο

Προέλευση:Η stevia rebaudiana ανήκει στην οικογένεια των χρυσανθέμων, καλλιεργείται στην Νότια Αμερική όπου και χρησιμοποιείται ως γλυκαντικό καθώς και για ιαρικούς λόγους, εδώ και εκατοντάδες χρόνια	Προέλευση:Το 1965, στο εργαστήριό του, ο χημικός James Schatter, δουλεύονταςπάνω σε ένα φάρμακο για το έλκος, τυχαία ανακάληψε την Ασπαρτάμη

Πρωτοεμφανίστηκε στην Ιαπωνία το 1970 και σήμερα καλύπτει το 40% της κατανάλωσης γλυκαντικών της χώρας	Οι εργαστηριακές έρευνες καθώς και η περαιτέρω έρευνα συνεχίζονταν μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία

Το 2008 η steviol glycoside rebaudioside A (συστατικό του φυτού Στέβια) πιστοποιήθηκε για βρώσιμη κατανάλωση και σήμερα αναπτύσσεται ραγδαία στην Αμερική, στις ανεκμετάλλευτες -πρωην καπνοχώραφα- εκτάσεις.	Το 1974 ο αμερικάνικος οργανισμός φαγητού και φαρμάκων (FDA) πιστοποίησε την χρήση Ασπαρτάμης σε στέρεες τροφές.Το 1982, ο FDA πιστοποίησε την χρήση Ασπαρτάμης σε υγρές τροφές

Γλυκύτητα: 250-300 φορές πιο γλυκιά από ζάχαρη ίδιας ποσότητας	Γλυκύτητα: 180-220 φορές πιο γλυκιά από ζάχαρη ίδιας ποσότητας

Πλεονεκτήματα: χωρίς θερμίδες μειώνει την ανάγκη για γλυκό καμία επίδραση στο σμάλτο των δοντιών φυσική πιθανά ωφέλη υγείας στους πάσχοντες από υπέρταση και διαβήτη χρησιμοποιείται σε υψηλες θερμοκρασίες (ψήσιμο)	Πλεονεκτήματα: χωρίς θερμίδες εκτείνει την ανάγκη για γλυκό σε συγκεκριμένες γεύσεις καμία επίδραση στο σμάλτο των δοντιών

Ανησυχίες:Όπως και με κάθε αλλαγή στη διατροφή, πάντοτε να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας. Παιδιά με χαμηλή αρτηριακή πίεση ίσως πρέπει να εξεταστούν πριν καταναλώσουν στέβια.	Ανησυχίες:50% Η Φαινυλαλανίνη είναι αρκετά επικίνδυνη σε ανθρώπους που πάσχουν από φαινυλκετονουρία, καθώς δεν μπορούν να μεταβολίσουν το αμινοξύ. Αυξημένα επίπεδα φαινυλαλανίνης μπορούν να προκαλέσουν απώλεια μνήμης, πονοκεφάλους και συχνές αλλαγές διάθεσης 40% Το ασπαρτικό οξύ έχει συνδεθεί με πονοκεφάλους, κόπωση και κατάθλιψη. Επίσης έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να προκαλέσει νευρολογικές διαταραχές 10% Η μεθανόλη (αλκοόλη) μεταβολίζεται σε φορμαλδεΰδη

Αγρόκτημα ή Εργαστήριο

Ποια είναι η καλύτερη επιλογή;