Για τα άτομα με διαβήτη ο συνδυασμός της καλοκαιρινής ζέστης με την αυξημένη υγρασία μπορεί να είναι επικίνδυνος, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε υπογλυκαιμικά επεισόδια, αφυδάτωση και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με τη ζέστη.
Επίσης η πολλή υγρασία και η αυξημένη περιβαλλοντική θερμοκρασία μπορεί να απειλήσει τα άτομα με διαβήτη. Πρώτον, γιατί μπορεί να «ανεβάσει» το σάκχαρο και δεύτερον γιατί στα άτομα με νευροπάθεια είναι διαταραγμένο το σύστημα θερμορύθμισης του οργανισμού, με αποτέλεσμα να μην ιδρώνουν αρκετά, οπότε υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί η εσωτερική θερμοκρασία του σώματός τους.
Σίγουρα ο μεγαλύτερος εχθρός για τα άτομα με διαβήτη είναι ο καύσωνας αλλά και οι θερμοκρασίες άνω των 27 βαθμών κελσίου καθώς όχι μόνο μπορούν να επηρεάσουν τον οργανισμό τους αλλά και τα φάρμακα τους, τις ταινίες τους, τους μετρητές σακχάρου και τις αντλίες ινσουλίνης καθιστώντας τα αναποτελεσματικά και κάνοντας λάθος μετρήσεις.
Το καλοκαίρι είναι επίσης αυξημένος ο κίνδυνος μικροτραυματισμού, αφ’ ενός λόγω των «ανοιχτών» παπουτσιών (σανδάλια, σαγιονάρες) που φορούν οι ασθενείς, αφ’ ετέρου λόγω των λιγότερο ενδυμάτων που αφήνουν περισσότερο δέρμα εκτεθειμένο στο περιβάλλον. Εξαιρετικά επικίνδυνο, είναι το περπάτημα χωρίς παπούτσια στην παραλία: μπορεί να προκαλέσει από κοψίματα μέχρι και εγκαύματα σε όσους έχουν διαβητική περιφερική νευροπάθεια.
Αν ένας διαβητικός δεν αντιληφθεί εγκαίρως ότι λ.χ. γρατσουνίστηκε κάπου, μπορεί να δημιουργηθεί σοβαρή πληγή η οποία μπορεί να τον φτάσει ακόμα και στον ακρωτηριασμό. Κάθε καλοκαίρι βλέπουμε συχνά προβλήματα στα πόδια των ατόμων με διαβήτη τα οποία μπορούν να προληφθούν με στοιχειώδη φροντίδα.
Πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσουν και η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας με το κολύμπι, η οποία μειώνει τις ανάγκες σε φάρμακα, αλλά και οι διατροφικές παρεκτροπές που αυξάνουν τις ανάγκες σε φάρμακα.
Τι να κάνετε το καλοκαίρι: